Znane katowickie kino Kosmos prowadzone jest przez Instytucję Filmową "Silesia-Film". Budynek kina został wzniesiony w latach 1959-1965. Kino zostało zaprojektowane przez Stanisława Kwaśniewicza w stylu późno modernistycznym. Wówczas „Kosmos” posiadał jedną z największych sal kinowych na Śląsku – mogła jednocześnie pomieścić ok. 600 widzów - wyposażoną w jedyny w regionie wklęsły ekran panoramiczny.

W 2004 roku rozpoczęto gruntowną przebudowę. Otwarcie kina po modernizacji miało miejsce 7 października 2006 roku. Nazwę obiektu zmieniono na „Centrum Sztuki Filmowej”. Po poprzednim wystroju pozostały żyrandole i ścienna mozaika przedstawiająca Pana Twardowskiego na kogucie. W 2010 roku, po czterech latach od przebudowy kino powróciło do dawnej nazwy. Z tej okazji na elewacji budynku zamontowano nowy neon. W 2012 zmieniono aranżację holu budynku według projektu pracowni „Wzorro”. Architekci dostosowali stylistykę wnętrz do estetyki przełomu lat 50 i 60, gdy powstało Kino Kosmos.

Obecnie kino dysponuje dwiema salami kinowymi. Duża, nosząca nazwę Nostromo, posiada 367 miejsc na widowni i srebrny ekran. Mała, nazwana Solaris, mieści 46 składanych foteli z pulpitami. Kabina projekcyjna wyposażona jest zarówno w dwa projektory analogowe na taśmy 35 mm, jak i projektor cyfrowy.

Oprócz samego kina, w budynku mieści się również kawiarnia, galeria oraz Mediateka, gdzie znajdują się cztery stanowiska do oglądania filmów na DVD, VHS i Proxsys oraz czytelnia filmowa. Ponadto w Kinie Kosmos zlokalizowana jest siedziba Filmoteki Śląskiej oraz Zespołu Produkcji i Usług Filmowych Instytucji Filmowej "Silesia-Film".

W kinie „Kosmos” funkcjonuje Dyskusyjny Klub Filmowy „Ambasada”. Odbywają się stałe cykle filmowe: „Filmoteka Konesera”, „Pora dla Seniora” oraz „Czwartki z kryminałem”. Można w nim również zobaczyć transmisje na żywo z Metropolitan Opera w Nowym Yorku. Ponadto kino jest głównym obiektem Międzynarodowego Festiwalu Producentów Filmowych REGIOFUN oraz organizatorem projektów edukacji filmowej, skierowanych do nauczycieli i uczniów.

Wikipedia