Mieszkańcy Katowic nie różnią się wiele od mieszkańców innych dużych miast Polski. Podobnie spędzają wolny czas, uczą sie i mieszkają. Po przemianach w przemyśle, również rodzaj zatrudnienia zbytnio nie odbiega od średniej europejskiej. Różnica polega na górnośląskim charakterze miasta i dużej liczbie mieszkających tu rdzennych Ślązaków. Wynika to z silnej własnej tożsamości mieszkańców regionu oraz niepolskiej historii miasta.

Kiedyś Katowice były miastem niemieckim nie tylko z nazwy - nawet w okresie międzywojennym, kiedy miasto przyznano Polsce, zamieszkiwali je głównie Niemcy lub Ślązacy chcący obywatelstwa niemieckiego. W plebiscycie w 1921 roku prawie 90% mieszkańców Katowic chciało by

miasto pozostało w granicach Niemiec. Obecnie Niemców jest w Katowicach bardzo mało - obok Greków czy Romów należą do niewielkiego odsetka mieszkańców. Znacznie więcej jest przybyłych tu w XXI wieku Ukraińców.

Katowice zamieszkują głównie Polacy, sprowadzeni tu na miejsce Niemców z centralnej Polski oraz spolonizowani Ślązacy. Drugą wielką grupa są Ślązacy o świadomości narodowości śląskiej. Zaskoczeniem dla przyjeznych może być fakt, że aż co 5-ty dorosły katowiczanin zadeklarował w ostatnim spisie powszechnym narodowość śląską. Jako, że wiązało się to ze sporą odwagą, faktyczny procent Ślązaków może być jeszcze większy.

Dzisiaj języka śląskiego nie słychać już na ulicach Katowic tak powszechnie jak kiedyś. Katowice stały się miastem o charakterze bardziej kosmopolitycznym, a głównym językiem w komunikacji na ulicy czy w pracy jest język polski. Po śląsku mówi głównie najstarsze i najmłodsze pokolenie. Dla starszych język polski jest trudny i obcy, natomiast młodzi bardzo często fascynują się

językiem śląskim i nie pamiętają szykan jakie ze strony Polaków spotykało się za mówienie po śląsku.

Mieszkańcy Katowic są ludźmi pogodnymi i ciekawymi świata. Rdzenni Ślązacy są w pierwszym kontakcie nieufni wobec obcych, ale z czasem można zyskać w nich wiernych i bezinteresownych przyjaciół.